آبیاری در دنیای کنونی علمی پیشرفته است که با توجه به منابع محدود باید آبیاری مهندسی شده و دقیق باشد.آبیاری به معنای واقعی کلمه پخش آب روی زمین جهت نفوذ در خاک برای استفاده گیاهان و تولید محصول می باشد.

ﺑﺮای ﺟﺒﺮان ﮐﻢ آﺑﯽ در ﺑﺨﺶ ﮐﺸﺎورزی ﯾﻌﻨﯽ ﺑﺰرگﺗﺮﯾﻦ و ﻣﻬﻢﺗﺮﯾﻦ ﻣﺼﺮف ﮐﻨﻨﺪه آب در اﯾﺮان، ﺗﻐﯿﯿﺮ اﻟﮕﻮی ﮐﺸﺖ، ﺑﻬﺒﻮد ﺑﺎزده آﺑﯿﺎری و اﻓﺰاﯾﺶ ﺑﻬﺮه‌وری ﺿﺮوری اﺳت.

آبیاری تحت فشار بیشتر به آبیاری قطره‌ای, آبیاری بارانی و آبیاری زیرسطحی تقسیم بندی میشود که هر کدام از این روشهای آبیاری بنا بر نوع محصول و کیفیت زمین تحت پوشش خود تجهیزات و طراحی منحصربفرد خود را دارند.

آبیاری نوین به ترویج استفاده از آبیاری تحت فشار کمک میکند و روش آبیاری سطحی را منسوخ شده و اشتباه میداند، آبیاری سطحی به دلایلی زیادی منابع ارزشمند آب را به هدر میدهد و هیچگونه کنترلی بر چگونگی مصرف آب وجود ندارد. در آﺑﯿﺎری ﺳﻨﺘﯽ ﭼﻮن ﻧﻤﯽﺗﻮان آب را ﮐﻨﺘﺮل ﮐﺮد، آب زﯾﺎدی ﺑﻪ ﻫﺪر ﻣﯽرود.

انواع سیستم های قطره ای:

آبیاری دریپ:

پخش آهسته آب برسطح خاک به صورت قطرات مجزا یا پیوسته ، یا جریانهای باریک از حفره های ریز آبیاری دریپ نام دارد . در بیشتر موارد آبیاری دریپ و آبیاری تریکل ( قطره ای ) مترادف یکدیگر به کار می روند

آبیاری زیر بستری : پخش آهسته آب در زیر سطح خاک از قطره چکانهایی با دبی در حدود آبیاری دریپ ، آبیاری زیر بستر نام دارد . این روش با آبیاری زیر زمینی متداول که در آن ناحیه ریشه گیاه با کنترل سطح ایستابی آ بیاری می شود متفاوت است و نباید اشتباه گرفته شود

آبیاری فواره ای ( بابلر ):

پخش آب بر سطح خاک به صورت جریان با ریک یا فواره از سوراخی با دبی بیشتر از آبدهی آبیاری دریپ یا زیر بستری آما معمولاً کمتر از 1 گالن بر دقیقه ، آبیاری فواره ای نا میده می شود . دبی قطره چکان در این آبیاری از سرعت نفوذ نهایی خاک بیشتر است و ایجاد یک حوضچه برای نگهداری یا کنترل پخش آب ضروری می باشد .

آبیاری اسپری:

پخش آب بوسیله یک اسپری یا مه پاش کوچک بر سطح خاک به آبیاری اسپری معروف است . در این روش هوا در پخش آب نقش اساسی را بعهده دارد

شرایط آبیاری مطلوب و تنش خشکی انتهای