رشته و حرفه سم‌شناسی در قرن گذشته به شدت رشد کرده است. امروزه انجمن‌های علمی، سازمان‌های حرفه ای و دولتی، کنفرانس‌ها،کتاب‌های درسی و برنامه‌های آموزشی بسیاری در زمینه سم‌شناسی وجود دارند. انجمن سم‌شناسی (SOT ) در سال 1961 به همت فردریک کولستون، ویلیام دیشمن، کنت دوبوآس، ویکتور دریل، هری هایز، هارولد هاج، پل لارسون، آرنولد لیمن و سی بوید شفر تشکیل شد. (هایز، 1986) در سال اول 108 عضو منشور بهSOT پیوستند اکنون هزاران عضو در این انجمن وجود دارند.

سازمان غذا و دارو (FDA) همچنان نقش اصلی را در تحقیقات و مقررات سم‌شناسی ایفا می‌کند.

مرکز ملی تحقیقات سم‌شناسی(NCTR) که در سال 1971 برای حمایت از توانایی FDA در گرفتن تصمیمات مبتنی بر علم، تأسیس شد، بازوی تحقیقاتی آن محسوب می‌شود.

انجمن سم‌شناسی و مسمومیت‌های ایران در سال 1369 با اهداف پیشبرد و اعتلای علم سم‌شناسی در کشور و ایجاد محیطی برای ارتباطات علمی و همکاری با مجامع علمی دیگر جهانی و بررسی مسائل و مشکلات بهداشتی و درمانی مرتبط با سموم و مواد شیمیایی و ارائه راهکارهای لازم در جهت حل آنها تشکیل شد.